Bayram gelmişken, şu eskilere olan özlemimizi bir gözden geçirelim. “Nerde o eski bayramlar” sözünü duymayanımız yoktur herhalde. İnsan niçin çocukluğuna özlem duyar, hiç düşünüz mü? Çocuk olmak, birçok şeyden habersiz olmaktır, masum olmaktır aslında. Yaş ilerledikçe, insan hayatın gerçekleriyle yüzleşir. Bu da, çocukluk yıllarımızdaki günlere özlem duymamıza sebebiyet verir. Haydi bu bayram bir değişiklik yapalım ve her bayramdan farklı olarak ilk kendimizle bayramlaşalım. İnsan, kaç yaşında olursa olsun, içindeki çocuğa sımsıkı sarılmalı. Nerde bir özlem hissetse, içindeki çocuğu aklına getirmeli. Huzurlu olmasını, mutlu olmasını bilen bir insan, her yerde, her yaşta mutlu olabilir. Yeter ki kendine olan sevgisini, inancını yitirmesin. Ne zaman bir problemle karşılaşsam, her soruna muhakkak bir çözüm üretebileceğim fikri gelir aklıma. Bu yüzden de kendime sımsıkı sarılırım. Yaşadığımız zorluklar bizi daha da güçlendirmeli. Dayanıklı olmamızı sağlamalı. Karşılaştığımız zorluklar karşısında, şikayet etmek yerine, problemlere çözüm üretelim. Değişime, yeniliğe açık olarak kaç yaşında olursak olalım öğrenmekten de, kendimizi geri tutmayalım. Aldığımız her nefes, bayram olsun. Bayramınız bayram ola. Sevgilerimle
❤🌹🤍Rübeysa Tekin🤍🌹❤