Hep Volkan’dan bahsedecek değilim ya ; bugün de biraz bu ara neler oluyor ona bakalım…..
Volkanın hikayeleri bitmez arkadaşlar. O kadar bitmez ki sayfalarca sayfalarca yazacağım o başka , ona döneceğim o başka , ama bu arada bugünlerde neler oluyor belki dikkatinizi çekmiştir ; belki ben çok abartıyorumdur bilinmez ama ; bazılarına göre Russa bazılarına göre Astrolojik bazılarına göre de kadersel anlatmadan duramayacağım. Tabi öncelerini bilmiyorsunuz ama dünya güzeli şahane mi şahane bir kızım var ; adı Su .
Adını koyarken bile problem yaşadım bu kız ÇOCUĞUNDA. Babaannesi ve Dedesi Su ismini beğenmediler. Yağız 1994 neymiş efendim Su diye isim mi olurmuş. Neyse babasına dedim ya Selin koy ya Sedef onlar öyle desin öyle de olmadı boşu boşuna isim koyduk çocuğa .çocuğa herkes su diye seslendi .Neyse vardır bir nedeni… Su benim hayatımdaki en önemli kadersel varlık ; benim yaşama sebebim , benim bebek kızım.
Benim akıllı bıdığım ,
Benim öğretmenim,
Benim bebeğim, benim Annem, benim en iyi arkadaşım, benim yoldaşım, benim hayat arkadaşım.
Benim her şeyim, benim kurabiyem,
Benim cimcimem, varsa yoksa o olanım,
Bebeklerin güzeli benim bir tanem ve bu dünyaya bırakacağım en önemli eserim Su. Hamile kaldığımda bile bana problem çıkaran ve onu çok istediğim için bu dünyaya gelen bir taneciğim. Herkese bir sürü sıfat takılır, benim Su için Taktığım sıfat bir çok şey içerir hayat arkadaşım diyorum ben🙏Su yeni 30 yaşına girdi..
Benim biricik kızım ; güzel mi güzel , akıllı mı akıllı , eğitimli mi eğitimli , on parmağında on marifet olan bir kız çocuğu , o kadar şanslıyım ki !
Pandemi döneminde tanıştığı ve ailecek çok sevdiğimiz ama maalesef anlaşamadığı eşinden boşandı ve onca yıl sonra tekrar Anne evine dönmeye karar verdi.. buraya kadar her şey normal sanıyorsunuz ; yok işte öyle değil. Kimse ama kimse bana Anne -kız çok mutlu yaşarlar demesin.
İki kültürlü kadın, iki güçlü karakter, iki güzel kadın, iki ben ne dersem o olacak diyen kadın, bir Anne bir kız aynı evde yaşayamazlar kim ne derse desin. Bunu deneyimledim onun için söylüyorum…
Su , bana boşanacağım Anne dediğinde hiç de diğer Anneler gibi vah vah hu falan yapmadım.. Neden bebeğim diye sordum. O kadar çok geçerli nedeni vardı ki boşanmak için beklemek yerine o gün kızıma destek olup hemen eşyalarını toplamasına ve bir an evvel o evden ayrılmasına yardım ettim.. Bu bölüm onun hayatı ; o bir gün yazarsa dinlersiniz , ama ben daha fazla başka bir şey yazmak istemiyorum Su ile ilgili.
Su ilk eve geldiğinde sevinçten çıldıracak gibiydim.. Nereden bilebilirdim ki benim minik kızım büyümüş kocaman bir genç kız hatta kadın olmuş. Kendine göre tercihleri , kendine göre yaşam tarzı ,kendini de göre giyim tarzı , kendine göre yemek tarzı ,kendine göre yaşayış tarzı , kendine göre olan bir sürü şeyi var ve bunların hiçbiri bana göre değil .Eyvah dedim eyvah eyvah yine eyvah…
ikimizde başlarda çok çabaladık uyumlanmak için ama olmuyor arkadaşlar olmuyor. Birimiz sarışın birimiz kumral , birimiz renkli gözlü diğeriimiz kahverengi , birimiz evet diyor diğeriimiz hayır , yani anlayacağınız iki ayrı kutup ya birbirimizi öldürecektik ya birbirimize aşık olarak yaşamaya devam edecektik .Biz aşık olarak yaşamayı seçtik…
Neler yaptık neler psikologlara mı gitmedik , psikiyatristlere mi , yok kardeşim yok olmadı yapamadık tutkununmadık birlikte o bir ucundan tuttu ben diğer ucundan tahterevalli gibi o yukarı çıktı ben aşağı ben yukarı çıktım o aşağı olmadı yani anlayacağınız iki kadın hele ki anne kız bir evde aynı zamanda olmuyormuş.
Neyse uzatmayayım ev tuttuk suya bir tane benim eve çok yakın şirinmi şirin , şimdi onu evine düzenleme zamanı cici cici eşyalar alacağız çok güzel bir ev yapacağız benim güzel kızıma… Hani bir taraftan ayrılalım diyoruz öbür taraftan da kopamıyoruz ; tabii ki ev o kadar yakın ki yürüyerek 2 dakika filan sürüyor neyse herkesin çatısı belli olsun öyle demiş atalarımız. Bütün bunlar olurken volkan ne yapıyor hiç uzaktan bakıyor eleştirmeye devam ediyor kızım siz diye başlayan cümleler kuruyor ailemizin babası ya eheh babalık görevini yerine getiriyor maddi olarak değil manevi olarak zaten bizim de ihtiyacımız olan o…
şimdilik hoşçakalın volkan ben ve su aile bireyleri bunlar bitmiyor bir de minik Ada’m var ama onu daha sonra sokacağım yaşam hikayeme ; o doğa kadar o kadar çok şey oldu ki.Yaşama her gün yaşam ;şu an yaşam biz var olduğumuz sürece var , var olmasakta bence yine var .Her dakika her an gülümseyerek yaşamın keyfini çıkararak yaşadık mı yaşadım der diyorum yaşamadığım zaman çok büyük kayıp. Yapmayın bunu kendinize ; yaşayın gitsin keyfiyle teslim olarak gülümseyerek ve kahkaha atarak yaşam size şahane bir gün getirdi bugün keyfini çıkarın çok öpüyorum hepinizi.
