ESKİYEN HÜZÜNLER…..

dağların sessiz
çığlığı dokunur yeni bir
dünyanın nefesine.

yaşamın kirpiklerinden
süzülür çizgilerin
kıvılcımlı gülüşleri.

menekşeler açar baharların gözlerinde bakınca sımsıcak umutlara.

kaybolur bir uykunun
son sesinde
eskiyen hüzünler.

geçer mevsimler
incecik tül misali
iklimlerin eteğinden

güneşin gamzelerinde çiçek tozlarıyla sırlanır toprağın endamlı aydınlığı.

ve saflaşır duyguların renkleri hiçliğin ırmağında yıkanan dizelerle.

Oya Demirel.

hakkında Oya DEMİREL

Oya DEMİREL

Ayrıca Kontrol Et

Çok Düşünmek : Faydadan Ziyade Yük Mü?

    Düşünmek, insana verilmiş en büyük armağanlardan biri. Ancak, çok düşünmek kulağa ne kadar …

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir