Gök kuşağı rengidir şiirlerim
Bazen siyaha boyanır satır araları
Bazen de aşk yelken açar maviliklere
Teslimiyet başlar şairden kaleme
Mısralarda yolculuk sürer aşka kedere
Kalemden damlar ıslak hüzünler…
Bazen keder, bazen hayattır mısralarım,
Bazen de sevgi aşkı damlatır kaleme
Yasaklardan, isyanlardan doğar düşlerim
Kalemden düşmeye başlar, hüzünlerim
Ten sızılarım akar, umutlarım savrulur
Kırılmamış hayallerimi yerden toplarım…
Gönül yürekten saçar dökülen acıları
Emektar kalemim alır şiirlere damlatır
Sevdaya yatar mısralar, amber kokusuyla
Şair şiir bir olur boyar gök kuşağına
İşlenir satırlar birer birer gönül dergahında
Aşkın sonsuzluğuna dem vurur kalemim..
Ne acılar ne umutlar gördü mısralarım
Sorgusuz, sualsiz yazıldı tüm duygular
Yalan olsa da bu beklenen umutlar
Bir teselli oluyor işte güzel duygular
Sevdalar, ayrılıklar mısralara damlıyor
Şair şiir bir oluyor aşkın mabedinde…
Hülyalı Şiirler..