Bir sükûtu hayal’di bende’ki gönül yarası
Oysa borcu değilmiydi yârin, yare varlığı
Varsın gelmesin şu sol yanım’da beklenen
Baki çilemize katmer, katmer eklenen
Alıp yüreğimi gitmek istiyorum yere, göğe sığmaz
Bu ne biçim aşk’tır dermanı yarda gayrısı derman olmaz
Nice sözler yazsam’da Zülfüne perçem olmaz
Meftunum sana aşk’ın sırrına eremezsem olmaz
Sen hiç düştünmü sevdanın gurbetine
Mevsim bahar değilken kokusunu aldınmı kuru Gül’den
Gün doğmuş gözlerine çırpındınmı gözyaşları içinde
Ölüm gelmiş canâ aklın kaldımı hiç gülüşlerim’de
Sözlerimi gömdüm bir, bir naftalin kokan sandıklara
Kaç şiirimin bedelisin kaç gözyaşımın emaneti
Bir günü daha ateşe verdim dumanı tüterken sarıldım yokluğuna
Bir resmin kaldı başucum’da bir’de unutamadığım anılar
Üzerime yüreğinden başka muska takmadım
Ölüme bir durak sana yıldızlar kadar uzağım
Öyle bir gel’ki sol tarafım hizasında dursun aşk’ın
Ödedim tüm diyetimi sinemdeki mahfilde
Batırırken ufukta şu bayâti güneşi
Ağırından kelâmın yığılır üçü,beşi
Asabım gergin nasıl öğrenirim fethedilmeden direnmeyi
Ruhumun kör düğümlerini çözdün nasıl okşadın yüzümü
Oysa ne çok özlemiştim sular gibi sesini
Yitirdim artık o eski güzel günleri
Elin, yüzün, havan bıraktığım gibimi
Özlüyorum bilki yüreğimin köşküne astım resmini..
Şerife Akarsu