
Suçluyu biliyorum aslında
Cinayeti bizzat ben işledim
Faili de azmettiren de ölen de benim.
Sıkışıp kaldığı kafeste
Can verecekken can havliyle
Can alan benim
Sesi kesilen yolu kesen
Varlık mücadelesinde yok olan
Gitmek hep gitmek isteyip
Sözde aşktan prangalar vurulan
Benim.
Derinler de ait olmadığını
Kesinlikle hissettiğim bir hayatı
Yaşamak zorun da kaldığım için
Ve kahretsin ki vazgeçemediğim için
Katil benim.
Her düşüm her düşüncem
Uzaklar olduğu halde
Kaçmak yerine kaldığım için
Bedenimi bir çöp yığını gibi
Kullandırdığım için katilim
En çok ta ruhumu öldürdüğüm için
Yaşama sevincimi hayallerimi
Askıda unuttuğum düşlerimi
Ruhuma eş olmayan leşleri
Hayatımda tuttuğum için katilim
Yoruldum göğsüme sığmayan kalbimi
Boğazımda atarken duymaktan
Her gün biraz daha derinleşen
Yalnızlığïmda yorgunum
Kimseye kızmaya hakkım yok
Önce ben öldürdüm kendimi
Boyun eğerek ,
Kendimden ödünler vererek öldürdüm
Sonra sizler kast ettiniz canıma
Alın yazısı değil benim ölümüm
Tırnaklarımla kazısaydım hayatı
Sahip çıkanlarım olsaydı belki
Kendi ayaklarım taşısaydı yükümü
Belki de hepsi vardı ama
Karşıma çıkan beni hayattan koparan
Zalimin inadına yaşasaydım.
Evlatlarıma sarılarak
Bitmemiş hayallerimle barışarak
Yaşasaydım.
Ellerimde kendi kanım
Ben kendi elimle canıma kıydım
Suçluyu biliyorum
Cinayeti ben işledim
Faili de zanlısı da ölen de benim.
Gülderen Aklıfazla
Velhasılıkelam Evrensel bakış