Hiçbir şey bana okyanus gibi ilham vermiyor.
Uçsuz buçaksız derinliğinde,
Vardır sırrında fısıltısı dinle duyacaksın…
Uzun uzun bakışlarda kayboldum
Yarım kalmış bir mektup gibi,
O ertelediğin yazamadığın sözleri
Gecenin bir yarısında alevlere ver
Denizin üzerine savur küllerimi
Benim gibi ağlayacaksın…
En erken dağlara doğarken güneş
Vaktidir vuran kızılığın şafağı
Beklerken kan kesiyordu ufkun
Yüreğinde okyanusun belirtisi
Kendini hatırlatıyordu sensizliğim
Yokluğunun korkusu tamamlıyordu işte
Daha derinlere gömülü olanlar gibi
Tam ortasında yüreğimin yanarken
Tamda beni tanıyacaksın…
Okyanusun büyüsünde ruhun gölgesi
Fısıltısı yıldızların dans ettiği yerde
Bağırıyor göğe estiren rüzgar
Gözlerinin içinde kaybolan okyanus gibi
Bugün hiç bir şey yoksa kayda değer,
Bu gece yıldızları çağır yanına,
Sende benim gibi kaybolacaksın…
Rüzğar eşlik etsin sana,
Belki kurtarır yalnızlığım beni,
Ve bir gülümseme yerleşir için için yandığında,
Karma karışıksam sessizliğe
Canım yana yana
Yansıtıyorum yüzünü göremesemde,
Ve her daim, her zaman benimle birlikte,
Bir gecenin koynunda yanacaksın…
Yaşatacağım sensizken seni benimle,
Benimle kıyamete kadar ağlayacaksın…
Dilek Avcıoğlu…