Bir Yanlış Var!
Yaşadıklarımız veya yaşatılanlar… Yaşayamadıklarımız veya yaşatılamayanlar…
Bunları anlatırken hepsine bir sorumlu buluruz elbet. Peki o bulduğumuz sorumlu kişi, gerçekten sorumlu olan mıdır? Sorumlu tutulana dönüp sorduk mu? Acaba o da kendini sorumlu tutar mı?
Hadi sorduk diyelim ; iyi olarak gördüğü bir şey ise evet tutar ama kötü olarak gördüğüyse tutmaz. Çünkü o da kendince hep en iyisini yapıyordur. Herkesin düşündüğü gibi…
Mesela tartışan iki kişi düşünelim. Bunlar; ister eş olsun, ister dost olsun, ister düşman. İki tarafa da ayrı ayrı gidip sorulduğunda herkes kendi haklılığından bahseder. Öyle olmasa tartışma çıkar mı ki zaten… Peki bu durumda kim haksızlığını kabul edecek?
Herkes vefasızlıktan bahseder; “vefalı insan kalmadı’ der.’ Kötülük arttı’ der.’ Ne komşuluk kaldı, ne de dost’ der. Eski günlere özleminden bahseder…
Peki; herkes bunları söylüyorsa, herkes iyiyse, herkes vefalıysa o zaman; Kötülüğü arttıran kim? Vefasız olan kim? Kim dost kim düşman? Kim iyi kim kötü?
Bir yerlerde bir yanlış var!
Şunu kabul etmeliyiz ki; her grupta iki tip insan var; İyi olanlar kötü olanlar, haklı olanlar haksız olanlar, vefalı olanlar vefasız olanlar… Fakat herkes kendince iyi, kendince haklı, kendince vefalı.
O zaman bu durumda her insanın içinde hem iyi hem de kötü bir taraf mutlaka var. Bu taraflardan her biri de yaşanılanlara göre ve genelde çıkarlar doğrultusunda açığa çıkmayı bekliyorlar demek ki.
Yüzyıllar öncesinde yazılmış eserlere baktığımızda, yazarların ve şairlerin de bahsettikleri hep bunlar değil mi?
Sanırım; insanlardaki empati yoksunluğu; hep başkalarını sorgulayıp, kendini sorgulamama özelliği; sadece kendi iç dünyalarında yaşadıkları ile etraflarına bakmaları ve bakış açılarını kendilerine göre şekillendirmeleri ezelden ebede kadar hep aynı olacak gibi…
Ama diyorum ki;
KESİNLİKLE BİR YERDE BİR YANLIŞ YAPIYORUZ. O YANLIŞI DÜZELTMEK DE ASLINDA YİNE BİZLERİN ELİNDE. OLAYLAR KARŞISINDA BAŞKALARINI SORUMLU TUTMAK YERİNE OTURUP BİRAZ DA KENDİMİZİ SORGULAYALIM, EMPATİ YAPMAYI DENEYELİM BİRAZ. BUNLARI YAPTIĞIMIZI SANMADAN, GERÇEKTEN YAPALIM VE İŞTE BELKİ O ZAMAN GİDİŞATI DEĞİŞTİREBİLİRİZ!
NE DERSİNİZ?
Kardeşimi tebrikler ederim .Kesinlikle bir yerde yanlışlık muhakkak ki yapıyoruz hayatımızda eksiklikler çoğalarak bizi yalnızlık bencillik çekememezlik sarıyor vesselam selamlarımla.
Teşekkürler
Evet bence de ama her zaman bunu yapamıyoruz.Her okuyanın evet gerçekten öyle diyebilecegı çok güzel bir yazı olmuş.MÜKEMMEL
Haklısın ama keşke yapılabilse…
Teşekkür ederim 🙏 😊
Yazınızı keyifle okudum. Ben su hayatta suçlu aramayı bıraktım.Çunku rahatsız olunan,incinen taraflarımizin hepsi bizim bize yansıyan hüzünlerimizdir.Hic anlaşılmadigim kadar anlamaya çalışıyorum karşı tarafı.Yasanilan herşey bizi daha güçlü yapmak için yaşandı.Cevher büyük bir sıkışma sonrasında çıkar.Suc yok suçlu yok ..Daha bir sevelim içimizdeki çocuğu.. Başarılar diliyorum canım
Farklı bir açıdan bakışla çok güzel bir cevap olmuş; “Suç yok, suçlu yok” 👏👏👏
Çok teşekkür ederim 🙏 😊
Muhteşem bir yazı olmuş Elinize emeginize saglik
Çok teşekkür ederim 🙏 😊
yıllardır severek dinledigim melon şapka pragraminda dinledim sizi tebrik ederim güzel okuyorsunuz
Melon Saatler programında tanıyıp, Velhasıl-ı Kelam gazetesinden yazılarımı takip ediyor olmanız büyük bir mutluluk benim için. Çok teşekkür ederim 🙏 Şiir yorumlarımı beğenmeniz de extra mutluluk oldu, varolun 🙏 😊