Soğuk bir gündü içimi titretecek kadar soğuk hemde, sabah sabah ne işim var? Sokakta diye söylenerek devam ediyordum. Arkadaşım çaya davet etmişti,kıramayacağım bir arkadaşım olmasaydı  asla çıkmazdım evden.  Ve yolda bir çocuk görürdüm ara sıra, bu sokakların çocuğu bakışırız ama tanışmayız.   Yine göz göze geldik, sanki soğuk …

  Bazen yağmura benzetirim kelimeleri dile düşerken geç kalınmış dua gibi seslenen İçimde boy boy gölgeler, kimsesizliğin duvarlarına yaslanınca bugün vurdum kalemi yüreğimin en kuytu köşelerine Sesim kulaklarıma vurunca ses tellerime damla damla gözyaşıyla çiy yağdı sanki kucağıma aralayıp hayatın perdesini zaman tezgahında oynanan oyunlara baktım kızıl bir kuş can …

Sokak lambası bütün köşe başları yalnız. Yanlışlıkla yalnızlığa mı tuttun ışığını. Hep topukları kırılmış seslerin, kuytusuna kıvrılmış insanlar. Oysa ilkbahar kapısını araladı. Biliyorsun zaman, çiçekler bahara kokar. Yaprakları dağıtır kokusunu güneşle uzar boyları Sen iyisi mi koklayan insanlar çağır, koparan değil. Uzasın ömrü insanların. En çok da yüreklerin kapısını çal, …

Merhaba, Ben Emine Bilbey, 1969 yılında Bursa’da doğdum ve yaşıyorum. İlkokul eğitimimden sonra kariyerime bir eş daha sonrasında bir anne olarak devam ediyorum. Edebi ve bilgilendirici eserlerle yoğun olarak vakit geçirmem çocuklarımın geleceğini düşündüğüm zamanlarda başladı, onlar için elimden geleni yaptığım sırada şiirle tanıştım ve birkaç şiir denemesi yazdım. Şiir …