Velhasılıkelam Evrensel bakış
İlgili Makaleler
Sıcak bir temmuz öğleni doğmuşum. O gün dedemin vefatının kırkıncı günüymüş. Üzüntü daha tazeyken benim doğmam yüzleri güldürmüş. Bir kaç gün anneme sancılar çektirmişim. En sonunda teşrif etmişim. Gözlerimi ilk defa dünyaya açtığımda ne hissettim bilmiyorum. O ilk şaplak ben de nasıl bir etki yarattı onu da bilmiyorum. Ama iyi ki dünyaya gelmişim diyorum.
Yaramaz bir çocukmuşum. Sokaklardan içeriye girmezmişim. İncir ağaçlarına tırmanır, düşer kalkar, yara bere içinde kalırmışım. Ama mutlu bir çocukluk geçirdiğimi biliyorum. Çok şanslıydım. Çünkü sokakta oynayıp, arkadaşlığın ne demek olduğunu öğrendim.
Güzel bir aileye sahiptim. Anneanneli, babaanneli, amcalı, teyzeli, halalı büyüdüm. Ama dedelerimi hiç görmedim. Bir dedem olsun hep istemişimdir. Ailemin bu güzel insanlarıyla çok mutlu yıllar geçirdim. Onlardan bir sürü şey öğrendim. Mesela annemden düzeni, temizliği, babamdan doğru blr insan olmayı, anneannemden iyiliği, babaannemden, halamdan hakkımı korumayı, teyzemden pek beceremesem de sakin kalabilmeyi, babamın büyük teyzesinden gururu, küçük teyzesinden prensiplere bağlı kalmayı, amcalarımdan efendiliği gördüm ve öğrendim. Mesela babam “Paranı rezil et, kendini rezil etme. Cebindeki son paran olsa, bir topluluk içindeysen gerekiyorsa çıkar ver o parayı. Akşam da aç uyu.” Derdi. Hatalarım olsa da en azından neyi yapıp neyi yapmayacağımı çok iyi biliyorum.
Güzel bir ailede yetişmek bir çocuk için çok önemli. Şanslıydım. İstanbul’un tarihi bir semti olan Yedikule’de doğdum ve büyüdüm. Komşuluğun komşuluk olduğu zamanlardı. İnsanlar güler yüzlüydü. Çünkü mutluydu. Hayat şartları bugünkü kadar zor değildi. Genellikle sadece babalar çalışırdı. Anneler pek çalışmazdı. Buna rağmen evler tek maaşla geçinebiliyordu. Biz çocuklarsa gülüp, oynuyorduk.
Büyüdükçe zaman da değişti. Bugünlere geldiğimizde o güzelliklerin hepsi blr hikaye olmuştu. O günleri yaşamaya artık olanak yoktu. İnsanlar zamanla ve hayat koşullarının getirdiği zorluk sonucu değişmişti. Hele bu sosyal medya denilen mecrada insanların tüm kötü yanları tabak gibi ortaya çıkıyordu.
Şimdi benim hepimiz için tek dileğim var. Kötü insanlarla karşılaşmamak.
Mutlu ortamlarda yaşamanız ve iyi insanlarla rastlaşmanız dileğiyle.
ANNELER GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN!
AYŞEN ÖZGÜR
