Yüreğim adını haykırırdı sessiz isyanlarımda !
Kimseler duymazdı , benden başka,
Sesimin yankısını !
Gözyaşlarımı göstermezdim,
Görünmeden akmayı öğrenmişlerdi sessizce !
Ve seni karşılıksız sevmeyi,
Tüm zamanların ötesinde bir aşkla !
Seni kalbime görmüştüm…
Kırmızı bir gül’ün dikenleriyle Yaralandığım’dan beri,
Sen bendesin ! Bende sende miyim acaba ?
Bilemezdim ayrılığımızın, ölüm fermanım olacağını !
Bakışlarının ok gibi saplanıp yüreğimi kanatacağını ! Dağlardaki kır çiçeği kokunun yıllarca hasretini çekeceğimi !
Bilemezdim ülkemde sürgün gibi yaşayacağımı !
İsyan şarkılarına eşlik edeceğimi !
Yasak şiirleri yüksek sesle okuyacağımı !
Yakılan kitapları ; bir daha ! bir daha okuyacağımı !
Böyle Asi , böyle İsyankar olacağımı bilemezdim ! .. Sen beni , bana düşürdüğünden beri ,
Kendime düşmanım şimdi !
Düşmanım şimdi ! ( Güler Imer )
Velhasılıkelam Evrensel bakış