Velhasılıkelam Evrensel bakış
İlgili Makaleler
Not: Oğlumun anısına birlikte yazdığımız şiirdir.
Ben nasıl yanarım,
Kimlerde ararım o sevgiyi..
İnanır mı aşkı kaybeden biri?
Hangi mevsimde kaldı dökülen yaş izleri?
Bırak dokunma kanasın yaram.
Seninle son buldu dökülen yapraklar.
Senin eserindi bu mısralar.
Burada son bulmasın bu sözler..
Arasam da bulamam ki senin gibisini,
Her bir yere düşen yaprağa sorarım izlerini,
İçimde acın, yüreğimde özlemin,
Döküldü yapraklar,
Sarardı benzim, soldu yüzüm..
Bazı yaralar sardıkça kanar mı?
Düşündükçe, düşledikçe çoğalır mı?
Cümlelerimde gizledim duygularımı,
Senden kalan bana bir kaç parça eşyan şimdi.
İsmin her an dilimden düşmez ki.
Duvarda asılı fotoğrafların,
Sanki gözlerin gülümsüyor, hiç gitmemişsin gibi..
Belki de görmek istediğim buydu.
Doğmayacak güneş, bitmeyecek bu hasret.
Sevgin yüreğimde büyüyen bir çınar gibi.
Bırakıp da gitmek var mıydı?
Hadi, söylesene iki gözüm!
Can özüm, can yoldaşım,
Sararmış takvim yapraklarına bakarken gözlerim,
Döküldü yapraklar, hüzünlü yüzüm…
Dallarına değmesin yaralı bir kuşun kalbi,
Gölgeye döndü artık zaman!
Gidendi ömürden kalan,
Oysa seni anlatacak çoktu sözüm.
Dökülen yapraklardı senin eserin,
Bıraktın hatıra bu sarı deftere son sözünü..
Düşen yapraktı gidişin senin,
Şimdi tamamlandı; yüreğimdeki, özündeki sözlerim…
Atakan Süleyman Ekici / Dilek Avcıoğlu.
